هوشي خان يا همان باهوش آقاي قديم واقعاً داناترين آدم بود. داناترين آدم دنيا. خودش هم اين را خوب مي دانست. عادتش اين بود که به هرکس مي رسيد، مي گفت: « من خيلي خيلي دانا هستم!» دقيقه به دقيقه و ساعت به ساعت، اينجا و آنجا اين را به همه يادآوري مي کرد. او در جايي زندگي مي کرد به اسم مخ آباد . همان طور که از اسمش پيداست همه چيز و همه کس توي مخ آباد حسابي چيز فهم و دانا بودند.