وزوزي از گلي به گل ديگر و از روي شكوفه‌اي به شكوفه‌ي ديگر پرواز مي‌كرد و شهد تمام گل‌هايي كه مي‌يافت مي‌مكيد. هر وقت از گلي بلند مي‌شد، مقداري از گرده‌ي زردرنگ آن به بدنش مي‌چسبيد. وزوزي يك لحظه ايستاد و گرده‌هاي گل را با كرك‌هاي برس‌مانند روي پايش به داخل دوكيسه‌ي نازك و زنبيل‌شكلي كه روي پاهاي عقبش قرار داشت، ريخت و مقداري از گرده را مانند شهد خورد و ...
