موضوع مرگ و زندگی (آن‌چه در انتها از دستاوردهای عشق و معنویت برجای می‌ماند)

وضعیت کنونی‌ام چنین است: مریلین، همسر عزیزم، مهم‌ترین کسی که از پانزده سالگی تا به حال در زندگی‌ام داشته‌ام، از بیماری مهلکی رنج می‌برد و زندگی خودم هم به طرز خطرناکی متزلزل است. ولی با این وجود عجیب است که آرام و تقریبا آسوده‌ام. چرا نمی‌ترسم؟ دوباره مثل همیشه این سؤال را از خودم می‌پرسم. بیشتر عمرم از نظر جسمی سالم بوده‌ام؛ ولی باز هم گاهی با اضطراب مرگ درگیرم. باور دارم که نیروی محرک من برای انجام تحقیقاتم و نوشتن در مورد اضطراب مرگ و تلاش همیشگی‌ام برای آرام کردن افراد رو به موت از وحشت شخصی‌ام نشأت می‌گرفت.ولی حالا چه بر سر آن وحشت آمده؟ این آرامش من از کجا می‌آید، حال که مرگ بیش از هر زمانی به من نزدیک است؟! «بالغ بر نیم قرن است که جهان مبهوت داستان‌های روانپزشک برجسته اروین دی. یالوم است؛ داستان‌هایی در مورد روح آدمی و سرشار از حکمت، بصیرت و طنازی. حال او با صداقت و شجاعتی حیرت‌آور، ما را مهمان دشوارترین تجربه‌ی زندگی‌اش می‌کند: فراق همسرش؛ رفیق باوفایش از دوران نوجوانی. دو یار که در همه‌ی عمر خود از جمله در نوشتن این کتاب کنار هم بوده اند، تصویری ماندگار از سوگ ارائه می دهند؛ از وحشت، غم، انکار و پذیرش با اکراه. ولی در پایان تأثیری که در ما به جا می‌ماند، فراتر از داستانی عمیق در مورد فراقی ابدی است. زیرا این داستان فراموش نشدنی، زیبا و سوزناک در مورد عشق، جاودانه است. گمان می‌کنم تا چندین سال نتوانم از فکر آن بیرون بیایم.»- لوری گاتلیب، نویسنده‌ی کتاب شاید لازم است با کسی حرف بزنید.