سفرنامه حاضر، از متن چهار سفرنامه ايتاليايي انتخاب شده است. اين سفرنامه شرح احوال دوره اي از تاريخ ايران را بازگو مي کند که تا اندازه اي تاريک و ناشناخته است. چراکه آغاز قرن پانزدهم دوره اي از تاريخ شرق و به خصوص کشور ايران است که اندکي از آن آشکار و روشن است. حمله مهاجمان تيموري چون تندباد، چنان بر سراسر اين قسمت از سرزمين هاي تاريخي وزيده که آن ها را براي سال هاي متمادي در گمنامي و ظلمت فرو برده است. اما از گزارش هايي که کنتاريني و ساير فرستادگان ايتاليايي در طول سفر خود به ايران داده اند، مي توان بسياري از نقاط تاريک آن عصر را روشن کرد. اين سفرنامه حاوي اخبار مفيد و سودمندي است که کمتر نظير آن در تاريخ و نوشته هاي فارسي آن روزگاران به دست مي آيد.