ایمانوئل کانت در نقد عقل محض از حدود متافیزیک سخن می‌گوید و از اینکه عقل چقدر و چطور می‌تواند در شناخت متافیزیک توفیق یابد. او در این کتاب، اساس بحث خود را دیدگاه‌های فیلسوفان تجربه‌گرا و خردگرا قرار می‌دهد و بحث خود را با اتکا و نگاه به این دو شاخه از فلسفه پیش می‌برد.کتاب نقد عقل محض حاوی ایده‌هایی در زمان خود تازه درباب ماهیت مکان و زمان است. کانت در این کتاب از دو نوع دانش و شناخت که یکی پیش از تجربه وجود دارد و دیگری منوط به تجربه است سخن می‌گوید و دربار? نحو? شکل‌گیری دانش بحث می‌کند و انواع احکام و گزاره‌ها را توضیح و مورد بررسی قرار می‌دهد.
