نامههای ایران دریچهی جدیدی به مطالعات مشروطهشناسی در ایران به روی ما میگشاید. جمیل سعید بیک، کارگزار دولت عثمانی در تهران، که از منظر متفاوتی به رویدادهای ایران مینگرد، ابعادی از وضعیت سیاسی - اجتماعی ایران در دوره مشروطه را برجسته میکند که از دید پژوهشگران ایرانی دور مانده بود. مهمترین برجستگی این اثر، آشنایی با نوع نگاه دولتمردان عثمانی به تحولات مشروطه ایران است. حسن دیگر این متن و نگاه ماتن آن توجه به اوضاع اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی ایران و به ویژه شهر تهران در سالهای انقلاب مشروطه است. آنچه در این متن آمده است، مشاهدات شاهدی عینی است؛ از این رو، به خودی خود برای تاریخورزان و تاریخشناسان بسیار ارزشمند است. فارغ از نگرشها و گرایشهای احتمالا خوب و یا بد این اثر، نامههای ایران کتابی است که میتواند مورد توجه دانشجویان و پژوهشگران رشته تاریخ، علوم سیاسی، جامعه شناسی، مطالعات فرهنگی علاقهمند به تاریخ معاصر و مشروطهپژوهان ایران قرار گیرد.
