عواطف در جامعه و فرهنگ ایرانی

شاید در هیچ زمان دیگری در تاریخ، عواطف در چنین گستره و با چنین تراکمی در زندگی انسان‌ها حضور نداشته‌اند و شاید در هیچ مقطعی انسان‌ها به اندازه‌ی امروز به حضور و اهمیت آن‌ها توجه نشان نداده‌اند. عواطف به عنوان سازه‌هایی زیست‌شناختی، روان‌شناختی، اجتماعی، فرهنگی و تاریخی تنظیم‌کننده‌ی نظم زندگی روزمره و مبنای مهمی در تعاملات انسانی در سطوح مختلف است.انبوه گفتمان‌ها و تولیدات علمی، مشارکت‌جویی‌های جدید اجتماعی و سیاسی و فرهنگی، پیوند نزدیک‌تر سیاست و فرهنگ عامه‌پسند، بروز عمیق‌تر تنش‌ها و شکاف‌های سیاسی، تسخیر فرهنگ عمومی از سوی رسانه‌های نو و شبکه‌های اجتماعی و حضور هم‌زمان نسخه‌های متنوع تاریخی، قومیتی، نسلی و زبانی در تفسیر و اجرای فرهنگ‌های عاطفی و بسیاری از زمینه‌های دیگر، در مجموع جغرافیا، اقتصاد، منطق و واکنش‌ها تازه‌ای در مسیر فهم و تحلیل عواطف گشوده‌اند که استعاره‌هایی چون چرخش عاطفی، جامعه‌ی پساعاطفه و تعابیر مشابه دیگر نمونه‌هایی از آن است.مجموعه مقالات این کتاب تلاشی است برای ایجاد حساسیت و بازشناسی تجربی قالب‌بندی و منطق اجتماعی و فرهنگی عاطفه‌ورزی در سویه‌هایی از متن جامعه‌ی ایران. شناسایی لایه‌بندی و ساختار عواطف با منظری بین‌رشته‌ای نقشی کلیدی در درک فرهنگ و تمدن ایرانی، تحولات تاریخی آن و فرصت‌ها و تنگناهای پیش روی آن فراهم می‌سازد.