ابوالقاسم فردوسی از لحاظ زنده کردن تاریخ و داستان ملی و از جهت نفس تازه دمیدن به زبان فارسی بیشبهه بزرگترین شاعر ایران زمین است. استادی به بزرگی تاریخ که دریچهای به جهان ادبیاتمان گشود. او پارسی را زنده کرد و با شیوایی سخن، ادبیات را ماندگار. تا آنجا که آوازهاش تا کرانها پیچید. فردوسی یکی از ستارگان درخشان ادب فارسی و از مفاخر نامآور ملت ایران است. شاهنامه بزرگترین کتاب شعر حماسی ایران از زبان اوست که سی هزار بیت دارد. از این کتاب میخوانیم: به روز نبرد آن یل ارجمند ـ به شمشیر و تیغ و به گرز و کمند. برید و درید و شکست و ببست ـ یلان را سر و سینه و پا و دست.
