از این رو تا زمانی که تاریخ روان پزشکی «نازی زدایی» نشود دریافت موجهی از ماهیت حقیقی مساله بیماری روانی وجود نخواهد داشت. «روان پزشکان معظم» در حکم رهبرانی معظم باید دیده شوند تا شافیانی معظم. آن‌ها برای همقطاران و حاکمان جامعه یار و برای دیوانگان و قربانیان جامعه بار بودند. همه ما می‌دانیم گناه نخستین یا «آغازین» چیست: «آگاهی به خیر و شر».اما نمی‌دانیم، یا خود را به فراموشی می‌زنیم که دومین گناه چیست: حرف زدن به آشکارگی!…توماس ژاژ…
