توماس مان و برادرش هاینریش مان در سرآغاز قرن بیستم به عرصه‌ی ادب آلمان درآمدند و با رمان‌هایی مانند “خانوادهی بودنبروک” و “فرشته‌ی آبی” هم از ابتدا جایگاهی برجسته در این عرصه یافتند. تلاطم‌های سیاسی‌ای که اندک زمانی بعد جنگ جهانی اول، فروپاشی نظام قیصری، برپایی جمهوری نخست آلمان، آغاز گسترش تفکرات فاشیستی و سرانجام سقوط جمهوری و بروز جنگ جهانی دوم را از پی آورد، سرنوشت سهمگینی بود که این دو هرگز با انفعال پذیرای آن نشدند، بلکه در دو نسل – همراه فرزندان صاحب قلم خود – کوشیدند با تعهد اخلاقی و اعتبار هنری انکار ناپذیر و اسطوره وارشان، اندیشه‌ی اومانیسم را در همه‌ی این سال‌های سیاه زنده نگه دارند، چون که خود را وارث و وامدار این اندیشه می‌دانستند.شرح زندگی این خانوادهی بزرگ اشرافی – هنری چشم اندازی همه سویه به روی تاریخ آلمان و اروپا در سراسر قرن بیستم باز می‌کند.
