بنویس و بعد از نوشتن بسوزان

کتاب حاضر یک ژورنال تعاملی است که برخلاف ژورنال‌های مرسوم بر اساس روزهای تقویم بنا نهاده نشده و هدف آن طرح پرسش‌هایی‌ست که خواننده (که در اینجا نقش نویسنده یا پاسخ‌دهنده را هم ایفا می‌کند) با پاسخ دادن به آن‌ها خودش را به چالش می‌کشد. نویسنده، که کتابش را نوعی تراپی شخصی می‌نامد، آن را مثل یک سفر خودشناسی توصیف می‌کند که مخاطب در طول آن مجاب می‌شود از خودش بپرسد از کجا آمده، در حال حاضر در کدام نقطه حضور دارد و به کجا خواهد رسید؟ نویسنده با طرح سوالاتی با ساختارهایی مثل «اولین باری که...»، «آیا تابه‌حال...»، «پنج نفری که...»، «بزرگ‌ترین ترس/آرزو...» و... فضای جذاب و پرکششی برای کتاب ایجاد کرده که نه‌تنها در لحظه مخاطب را سرگرم نگه می‌دارد، بلکه او را درمورد مسائلی که شاید هرگز بهشان فکر نکرده یا از چشم‌اندازی متفاوت نگاهشان نکرده به فکر وامی‌دارد و درنهایت هم سندی مکتوب از خاطراتش در آینده برای او به‌جا می‌گذارد.