اژدها یک نمایش‌نامه‌ی طنز با رگه‌های سیاسی اثر یوگنی شوارتس (1958 - 1896 ) است که نخستین بار در سال 1942منتشر شد. قهرمان اصلی این نمایشنامه شوالیه‌ای است به نام لانسلوت که برای نجات شهرش باید با یک اژدها بجنگد. اما به‌مرور متوجه سیستم بوروکراتیکی می‌شود که فسادها و خطراتی بزرگ‌تر از اژدها زیر عبای خویش پنهان کرده است. این نمایشنامه در زمان انتشار اجازه‌ی چاپ و اجرا نیافت و حتی در زمان خروشچوف نیز بخش‌هایی از آن سانسور می‌شد. ماجرای نمایش‌نامه‌های شاخص شوارتس مانند شاه برهنه (1934)، ملکه‌ی برف‌ها (1938)، اژدها (1944) و سیندرلا (1946) در قالب قصه پیش می‌رود، با شخصیت‌های مشهور قصه‌های آشنا برای کودکان جهان. این اما به معنای فرار یا روگرداندن از واقعیات روز نیست؛ خود شوارتس باور داشت که: «قصه گفتن برای پنهان‌کردن نیست بلکه برای آشکار‌ساختن است، برای آنکه هرچه در فکر داری با تمام قدرت و با صدای بلند بگویی.» این تقریبا مشابه کاری است که ژان پل سارتر در همان زمانه در نمایشنامه مگس‌ها انجام داد، که اتفاقا اژدهای شوارتس با آن قرابت فراوان دارد. هر مخاطب نمایش‌های او نیز به سادگی درمی یابد که این شخصیت‌ها و فضای قصه اولا به‌هیچ‌وجه موجب نمی‌شود که نمایشنامه در رده‌ی ادبیات کودک و نوجوان طبقه‌بندی شود، و ثانیا به هیچ‌وجه مانع نمی‌شود که موضوع‌های روز در آن بروز یابند. اتفاقا استفاده از قصه و ساختارهای ساده و جهانی آن باعث می‌شود خاصیت تعمیم‌پذیری نمایش بسیار افزایش پیدا کند.
