اهمين مانيفست در قدرت تخيلش است... مانيفست نخستين اثر هنري بزرگ مدرنيستي است. مارشال برمن در اين مجموعه با اهميت و بديع، كه از صد مانيفست صدسال اخير تشكيل شده است، آلكس دانچف نواهاي همگون و ناهمگوني را از انواع و اقسام جنبش‌ها، از فوتوريسم و دادائيسم و سوررئاليسم و فمنيسم گرفته تا كمونيسم و ورتيسيسم و استريدنتيسم و استاكيسم، به صدا درآورده است - صداهايي كه موضوعاتي نظير فيلم و معماري و مد و آشپزي هم در آن‌ها طنين انداخته‌اند. مانيفست هنري هيچ است اگر انقلابي نباشد. مانيفست‌ها عجيب، نامتعارف و آزارنده‌اند.شوخ طبعي و عقلانيت را با مطالباتي كه اساس جهان را مي‌لرزاند درمي‌آميزند. در اين مجموعه هنرمنداني گردآمده‌اند از شاخه‌ها و گرايش‌هاي مختلف، از جمله كاندينسكي، ماياكوفسكي، رادچنكو، لوكوربوزيه، پيكابيا، دالي، اولدنبرگ، ورتوف، بازليتس، كيتاي، و گيلبرت و جورج، همراه با حاميان و همكاران‌شان - چهره‌هايي نظير مارينتي، آپولينر، برتون، تروتسكي، گي دوبور و رم كولهاوس.