دیک دیویس، شاعر و نویسنده انگلیسی و استاد ادبیات فارسی در دانشگاه اوهایو در کلمبوس، در مقدمهای بر ترجمه انگلیسی کتاب " گاو خونی" مینویسد: رمان " گاو خونی" در نظر اول داستان ساده و روانی است که به شیوه آشنای انواع مشابه غربی روایت شده، اما سبک موجز و روان نویسنده همانقدر که به تاثیرپذیری او از ادبیات غرب مربوط میشود، مدیون آثار کلاسیک نثر کهن فارسی هم هست. نویسنده با جذب یک سنت بومی و یک سنت بیگانه و تلفیق آن دو با همدیگر، به الگویی دست یافته است که خاص خود اوست. در این شاهکار موجز و از نظر ساختاری بینقص و به شدت خوددارانه و کوبنده ادبیات مدرن ایران، تاثیرپذیری او را از منابع سنتی زبان فارسی شاید بتوان بهتر از هر چیزی با این جمله معروف باشو، شاعر ژاپنی، توضیح داد که میگوید: " پا جای پای شعرای قدیم نگذار. در پی آن چیزی باش که آنها در پیاش بودند".بر اساس داستان " گاو خونی" فیلمی با همین عنوان به کارگردانی بهروز افخمی ساخته شده است که در سال 1384 ( 2005 میلادی) جایزه اصلی جشنواره فیلم سئول (کره جنوبی) را از آن خود کرد.
