آخرين بار کي کسل شديد؟ سکون و بي‌تحرکي گاه چنان ياس‌آور است که آدم را از پا مي‌اندازد، ولي ما در دنياي مدرن از آن سوي بام افتاده‌ايم. ما در عصري بي‌قرار و پر تب و تاب زندگي مي‌کنيم. همواره مشغول بودن ظاهرا هيجان‌انگيز است، ولي از لحاظ عاطفي آشفته‌مان مي‌کند و قواي ذهني‌مان را تحليل مي‌برد. اما چطور به توازني دروني برسيم تا از کنار تجربه‌هاي زندگي سرسري نگذريم و درست درک‌شان کنيم؟ اين کتاب از نياز به پرورش کنجکاوي و خودشناسي دفاع مي‌کند و از اين که چطور از لحظات بيکاري و معاشرت لذت ببريم. نويسنده کتاب بر مبناي اصول روانکاوي، عصب‌شناسي و همچنين ادبيات تاکيد مي‌کند که بايد خواسته‌ها و اهداف‌مان را بشناسيم، ذخاير دروني‌مان را تجديد کنيم، و به اين ترتيب، بيش از پيش با زندگي پيوند برقرار کنيم تا تجربيات‌مان عمق و معناي بيشتري بيابد.