چون دوست دشمن است

بوی ادکلن پاشیده شده کف حیاط مشام را می آزرد.با خودم گفتم بوی تند ادکلن هوای این‌جا را مسموم کرده. باید به ساره بگویم علی را به حیاط نیاورد سپس در یک لحظه به هق هق افتادم.در همان لحظه صدای فریاد خشمگینانه فرخ را از پشت سرم شنیدم.به عقب برگشتم و به چهره برافروخته‌اش نگاه کردم.او دیگر هیچ شباهتی به پسری که در خیابان کمی دورتر از مدرسه به انتظارم می‌ایستاد و قربان صدقه‌ی قدوبالایم می‌رفت و آرزو می‌کرد پیش‌مرگ من شود،نداشت.آن که می‌کفت قدم به خانه‌ام بگذاری تو را روی چشمانم می‌نشانم،او نبود.