چرا افرادي با صفات منفي همچون خودمحوري، حق‌به‌جانبي و خودشيفتگي بيشتر در مناصب مديريتي ظاهر مي‌شوند و کنترل منابع و قدرت را در گروه به دست مي‌گيرند؟ فرويد معتقد است يک رهبر زماني ظهور مي‌کند که گروهي از مردم ـ پيروان آن‌ها ـ خودشيفتگي خود را با خودشيفتگي رهبر عوض مي‌کنند، بدين‌صورت، عشق آن‌ها به رهبر نوعي عشق به خود در ضمير ناخودآگاه است. نگاهي به اطرافتان بيندازيد، توجيه بهتري براي ظهور خودپرست‌ها در سياست، تجارت و ديگر عرصه‌ها نخواهيد يافت. ما کليشه‌هاي بي‌بديلي از مديران خلق کرده‌ايم که ضعف‌هاي خودشان را فراموش کرده‌اند، و در برابر افرادي که به‌قدري که تصور مي‌کنند باهوش نيستند، بسيار صبوريم.