آنچه ذهن نويسنده‌ي اين کتاب را در بيشترين بخش عمر او به خود مشغول داشته و يکي از اصلي‌ترين و مهم‌ترين موضوع‌هاي پژوهش او را تشکيل مي‌دهد پديدة دموکراسي است: خاستگاه‌ها، سير تحول، جلوه‌هاي گوناگون، و اصول حاکم بر آن. وي عقيده دارد که تلاش براي دموکراتيک‌سازي جامعه از حدود پايان سدة ششم پيش از ميلاد دريونان و روم آغاز گرديد؛ دومين موج آن در سده‌هاي دهم و يازدهم ميلادي به دولت شهرهاي نواحي شمال ايتاليا گسترش يافت، اما وجود انگيزه‌هاي اجتماعي و سياسي گوناگون در جوامع اروپايي موجب شد که دموکراسي در زير سايه نظام‌هايي چون اشراف‌سالاري و استبداد پنهان بماند.