کتاب «نظريه ي فيلم» با عنوان دوم جذابش «مقدمه اي مبتني بر حواس پنجگانه»، اساس کارش را بر رابطه ي سينما و تماشاگران پي ريزي کرده و پرسش بنيادينش را بر اين رابطه ي دائمي استوار مي کند. «تامس السيسر» و «مالتي هاگنر» دو تن از مهم ترين نظريه پردازان و پژوهشگران سينما و نقد فيلم، همزمان به فيلم ها و بينندگان فيلم ها توجه کرده و تاثير متقابلشان را بررسي مي کنند. سينما، اين هنر برآمده از دل تکنولوژي، اولين هنر در ميان تمام هنرهاست که همه ي حواس بينندگان و مخاطبانش را درگير مي کند؛ بينايي و شنوايي را به دليل بنيان سمعي و بصري اش در ابتدا و باقي حواس را با واسطه يا بي واسطه، در لحظه ي تماشاي فيلم يا دقايق، ساعت ها، روزها و ساليان پس از آن. فيلم ها با تاثير شگرف شان بر ذهن و بدن بينندگان، از همان سال هاي ابتدايي اختراع سينما، براي جامعه شناسان، فيلسوفان، روانشناسان و روانکاوان و حتا دانشمندان علوم تجربي، پديده اي جذاب و مهم بوده است؛ اينکه سينما چطور درون و بيرون بينندگانش را تحت تاثير قرار مي دهد و مي تواند هم زمان تجربه اي شخصي و جمعي باشد. انبوهي نظريه در صد و اندي سال گذشته در باب سينما شکل گرفته و نحله هاي گونه گوني به وجود آمده که نقطه ي اشتراک همه ي آن ها جست وجو و کاوش در رابطه ي مخاطبان و سينماست و تعامل عجيب ناگسستني ميانشان. «تامس السيسر» و «مالتي هاگنر» در کتاب «نظريه ي فيلم/ مقدمه اي مبتني بر حواس پنجگانه» به مفصل بندي اين رابطه پرداخته و کوشيده اند مهم ترين لحظه هاي نظرپردازي پيرامون فيلم ها را از ابتدا تا امروز، با دقت و به زيبايي شرح دهند.