این کتاب مجموعة نامههای «جبران خلیل جبران» نویسندة برجستة لبنانی به «ماری هسکل» است که بین سالهای 1908 تا 1924 نگاشته شده و توسط «پائولو کوئیلو» گردآوری و بازنویسی شده است. در این نامهها سیر تکاملی اندیشة خلیل جبران که منجر به نگارش اثر عظیم پیامبر شد آشکارا مشاهده میشود. پائولو کوئیلو، با گردآوری و بازنویسی نامههای خلیل جبران به ماری هسکل، تأثیر شگرف آثار جبران را بر آثارش تأیید میکند. اهمیت دوستی ماری با جبران، در دفتر خاطرات ماری آشکار است. ماری در این دفتر پیشرفت هنری جبران، مکالمههای شخصی و تخصصی میان خودش و او و درونیترین افکار او را تا نزدیک به هفده سال و نیم بعد ثبت کرد. این یادداشتها در رابطه با افکار و پندارهایی که جبران از اذهان عمومی پنهان میکرد، بینشی ارزشمند در اختیار منتقدان گذاشته است.
