عطار يكي از نام‌آورترين مردان روزگار خود بود و از نام‌آوران عرصه عرفان و تصوف. او در اوج فكري و سير سلوك عارفانه بود و به حكمت و عرفان توجه داشت و همواره سعي داشت تا از حوادث روزمره زندگي مفاهيم عميق را درك كند. آثار او شامل، تذكره‌الاوليا، اسرارنامه، الهي‌نامه، مصيبت‌نامه، جواهرالذات، وصيت‌نامه، منطق‌الطير، بلبل‌نامه، حيدرنامه، شترنامه، مختارنامه، شاهنامه، خسرونامه، ديوان غزليات، قصايد و رباعيات مي‌باشد.