محمدرضاي كوچك عاشق صدا بود صداي پرندگان صداي بارن آرام صداي جنبش برگ‌ها در ميان درختان و صداي آوازي كه از حنجره‌ها بيرون مي‌آمد هربار صداي زيبايي مي‌شنيد دلش براي موسيقي بيشتر مي‌تپيد او با اينكه مي‌دانست پدرش خوش‌حال نمي‌شود پنهاني چند نكته مهم موسيقي را ياد گرفت و فهميد گمشده‌ي بزرگ زندگي او آواز است.