محمدرضای کوچک عاشق صدا بود صدای پرندگان صدای بارن آرام صدای جنبش برگها در میان درختان و صدای آوازی که از حنجرهها بیرون میآمد هربار صدای زیبایی میشنید دلش برای موسیقی بیشتر میتپید او با اینکه میدانست پدرش خوشحال نمیشود پنهانی چند نکته مهم موسیقی را یاد گرفت و فهمید گمشدهی بزرگ زندگی او آواز است.
