دالانی بود که باریک و باریک‌تر می‌شد. بدون هیچ راه خروجی. نمی‌توانست از آن بگذرد. دیگران، که وقت بیشتری داشتند، می‌توانستند. او نمی‌توانست. در عشق راه برگشتی وجود نداشت. هیچ‌وقت نمی‌شد دوباره شروع کرد. چیزی که اتفاق افتاده بود در گوشت و خون باقی می‌ماند. کلرفای نمی‌توانست کنار او دیگر هیچ‌وقت مثل قبل شود
