کج‌باوري يک‌جور عينک کج‌ومعوج است که آدم‌ها با آن دنيا را مي‌بينند، درباره‌اش استدلال مي‌آورند و بعد هم براي ديگران توصيفش مي‌کنند. کج‌باوري از طرفي هم نوعي فرايند و يک‌جور سياه‌چاله است که آدم‌ها را بيشتر و بيشتر به داخل خود مي‌کشد. هدف من در کتاب اين است که نشان دهم چطور هر آدمي، اگر در شرايطش قرار بگيرد، به ته سياه‌چاله کج‌باوري سقوط مي‌کند. البته خيلي راحت است که با خودمان بگوييم «خب اين کتاب واسه بقيه خوبه». اما در مورد همه‌مان صدق مي‌کند...