ساحره‌كشي يكي از مهمترين رخدادها در توسعه جامعه‌ي سرمايه‌داري و شكل‌گيري پرولتارياي مدرن بود. چرا كه به كارگيري كارزار ترور عليه زنان، كه به هيچ پيگرد ديگري شبيه نبود، مقاومت دهقانان اروپايي را در برابر يورشي كه اشراف و دولت عليه آنان راه انداختند ضعيف كرد، آن هم در زماني كه اجتماع دهقاني پيش از آن بر اثر فشار مضاعف خصوصي‌سازي زمين، افزايش ماليات، و توسعه‌ي كنترل دولتي بر هر سويه از حيات اجتماعي‌اش در حال فروپاشي بود. ساحره‌كشي دودستگي ميان زنان و مردان را عميق كرد، به مردان آموخت كه از قدرت زنان بترسند، و جهان آداب و رسوم، باورها، و موضوعات اجتماعي‌اي را نابود كرد كه وجودشان با انضباط كاري سرمايه‌داري ناسازگار بود، و بدين‌گونه عناصر اصلي بازتوليد اجتماعي را بازتعريف كرد.