عالم هستي به قضاوت از ما نمي‌پردازد، تنها مي‌تواند نتايج اعمال ما را به همراه دروسي معنوي و نيز موقعيت‌ها و فرصت‌هايي آشكار سازد، تا بتوانيم خود را متعادل ساخته، و از طريق قانون علت و معلول، چيزهايي بياموزيم. شفقت و مهرباني، پذيرش اين واقعيت است كه ما هر يك سعي داريم بهترين سعي و كوشش خود را در اين عالم، و در چارچوب محدوديت‌هاي موجود در عقايد و قابليت‌هاي روزمره خود به انجام رسانيم...