درباره‌‌ی شهادت‌خواني قدم‌شاد مطرب در طهران (نمايش‌نامه)

مه‌لقا: تو بنگر بر من محزون، كه گشته گردنم پرخون ز زنجير جفا بر دست و گردن زيوري دارم قدم‌شاد: مرا باشد پدر زنده:‌ ببين فر و شكوه او به رويي كرسي زرين، يل نام‌آوري دارم. مه‌لقا: تو را باشد پدر زنده، ولي من بي‌پدر باشم، (در خود مي‌شكند، مي‌گريد، آواي محزون شيپور) بابا ما نخواستيم، نخواستيم وكلاتو! تو سفت بچسب كلاتو! وقتي قراره هر دختر ده ساله‌اي ششدر بشه و در به در براي يه كاسه سيرابي، ديگه چه فرقي مي‌كنه شرط مشروعه با شرع مشروعه؟

آخرین محصولات مشاهده شده