ما ايرانيان درست همان‌طور که دولت انگلستان را به‌لحاظ تاريخي، دولتي توطئه‌گر عليه کشور خودمان مي‌دانيم، بي‌بي‌سي را نيز نماد دسيسه‌چينيِ رسانه‌اي عليه کشورمان مي‌شناسيم. اما آگاهي درباره‌ي سوگيريِ بي‌بي‌سي يا هر رسانه‌ي ديگر چنانچه با خوش‌بيني و ساده‌لوحي در برابر رسانه‌هاي ديگر همراه شود، صرفا نوعي «توهم هوشمندي» و پيروي از مُد زمانه است که مي‌تواند حتي مانع برخورد سنجشگرانه‌ي ما با رسانه‌ها شود. عصر ما را مي‌توان «عصر سلطه‌ي رسانه‌ها» نام نهاد. تقريبا همه‌ي شئون زندگي ما، از نگرش‌هايمان درباره‌ي خوراک و پوشاک و تن‌آميزي تا قضاوتمان درباره‌ي زيبايي خودمان و باورهاي مذهبي و سياسي، به سوژه‌ي دستکاري رسانه‌هايي تبديل شده که گرچه با ادعاي بيان حقيقت به سراغمان مي‌آيند، غالبا کارشان به رقابت با حقيقت از راه دروغ‌گويي آشکار يا پروپاگاندا مي‌کشد. اين کتاب، در قالب بيست‌ويک درس کوتاه، خواننده را با سازوکار تأثيرپذيري رسانه‌ها و نيز شيوه‌هاي آن‌ها در پروپاگاندا آشنا کرده و، از اين طريق، او را در برخورد سنجشگرانه با رسانه‌ها توانا مي‌سازد.