شمنيسم اساساً يكي از كهن‌ترين شيوه‌هاي درمانگري انسان است كه بر پايه توانايي شمن در ايجاد خلسه و وساطت ميان انسان‌ها، طبيعت و روح‌ها شكل گرفته است. شمنان در جوامع خود، فراتر از جادو درمانگران سنتي، نقش‌هايي چون پيشگو، روحاني، حافظان ادبيات شفاهي و حكيمان و عارفاني آگاه نيز داشته‌اند. نويسنده در اين كتاب پديده‌ي شمنيسم را بر پايۀ پژوهش‌هاي موثق علمي به گونه‌اي همه‌جانبه و به دور از اطناب تشريح مي‌كند. مترجم در مقدمه به مسألۀ حضور يا عدم حضور شمنيسم در قلمرو فرهنگي ايران پرداخته و برخي نظرات و زمينه‌هاي موجود براي پژوهش‌هاي بيشتر در اين حوزه را يادآور شده است. كتاب علاوه بر دوستداران مطالب فرهنگي براي طيف گسترده‌اي از پژوهشگران و دانشجويان علوم‌انساني، به‌ويژه علاقه‌مندان به مطالعات اديان، انسان‌شناسي، شاخه‌هاي گوناگون ايران‌شناسي و همچنين روان‌شناسي و پزشكي مطالب ارزنده‌اي دربر دارد.