شرلوك هلمز روي صندلي اش خم شده بود.مرد جوان روي صحنه ويولن را روي شانه اش قرار داد، چانه اش را روي ساز گذاشت، آرشه اش را بالا برد تا روي سيم ها. نور لرزان چراغ گازي هاي كنار سالن روي ويولنيست افتاده بود و سايه اي لرزان انگار در هر ثانيه هزاران حالت به قيافه مرد مي داد...