شاهنامه هم سند لیاقت زبان فارسی است و هم گنجینه فرهنگ و معارف ایران تا عصر فردوسی. هر ایرانی باید شاهنامه را بخواند و لفظ و معنی و قالب و محتوای آن را سرمشق و راهنمای کار خود قرار دهد. شاهنامه را بخواند و مکرر بخواند تا به عمق فرهنگ با ارج ایران تا پایان سده چهارم هجری به خوبی آگاهی پیدا کند و بداند که بیهوده نیست سخن فردوسی را با سخن از آسمان به زمین آمده برابر و کار او را بالا بردن سخن و باز بر کرسی نشاندن آن دانستهاند. آری بیهوده سخن بدین درازی نشود...
