چنين گفت زرتشت، اثر مشهور نيچه، سرشار است از يك حس غريب مذهبي و در تضاد با جدال معمول اين فيلسوف با ايمان ديني. اين كتاب براي برخي دانشمندان، چيزي نيست جز نشانه زوال ذهني آن فيلسوف بزرگ؛ ولي كارل گوستاو يونگ، زرتشت را برهان ارزشمندي براي فعاليت ناخودآگاه مي‌داند. كتابي كه روانشناسي و ديدگاه معنوي نيچه را به طور خاص و روانشناسي و معنويت دنياي مدرن را به طور عام روشن مي‌كند. رويارويي مكتوب غول‌هاي تاريخ انديشه همواره مسحوركننده و فوق‌العاده روشنگر بوده: اين بار هم نوبت يونگ و نيچه است. براي نيچه‌اي كه آگاهانه نوشته‌هايش را مختص ‹‹افراد معدودي›› مي‌دانست. تفاوت فراواني بود ميان اخلاق برده‌وار سازگاري، مماشات، رحم و بخشايش از يك سو و اخلاق آموزگاران و اخلاق ابرانسان از سوي ديگر. يونگ نيز بارها گفته است بيشتر مردم در پيشبرد و تكامل آگاهي‌شان از قرون وسطي فراتر نمي‌روند و شايد به همين دليل بهتر است آنها را در اتاق نشيمن خانه‌شان و بر نيمكت‌هاي كليسا به حال خود واگذاشت. هم براي يونگ و هم براي نيچه، جاده- به اصطلاح يونگ- ‹‹فرديت يابي››. متروك و ناهموار است خصوصا اگر عموم مردم. مقصد و ماموريت گام برداشتن در چنين جاده‌اي را درك نكرده باشند و حتي با آن در تضاد باشند. پس هر يك در زمان خويش حس مي‌كردند كه- به قول نيچه - پس از مرگ زاده مي‌شوند. كتاب دو جلدي اصلي كه حاوي متن كامل سمينار پرهيجان يونگ درباره زرتشت نيچه است. منبع مهمي براي متخصصان روانشناسي ناخودآگاه به شمار مي‌رود. اين مجلد جديد، متن خلاصه‌شده‌اي است كه به خوانندگان علاقه‌مند هم اجازه مي‌دهد در سمينار يونگ شركت كنند و با او به كاوش در معاني نهفته اين اثر بزرگ بنشينند. جيمز. جرت. ويراستار اين كتاب، استاد فلسفه تربيتي در دانشگاه تربيتي در دانشگاه كاليفرنيا، بركلي است.