شعر پوياي فارسي صدها فرسنگ فراتر از مرزهاي جغرافيايي ايران کانون هاي زنده اي دارد که يکي از آنها استانبول يا قسطنطنيه کهن است. در اين شهر در 1799 يوزف هامر شرق شناس اتريشي گنج غزل حافظ را کشف و از ديوان او ترجمهاي فراهم کرد که چشمه الهام گوته براي ديوان غربي شرقي او شد. توماس مان در توصيف اين ديوان گفته است گوته پذيراي جهان بود و تاثيرگذار بر آن انگلستان ،فرانسه ايتاليا و شرق به او الهام بخشيدند و از اين راه ميراث معنوي خود را در آثار او به تجلي درآوردند.