مثل تمام دوشنبهها منتظرش هستم. مثل تمام دوشنبهها درست سرساعت دوازده و نیم، در رستوران را باز میکند تا داخل شود و سر جای همیشگیاش بنشینند. احتیاجی به رزرو کردن ندارد، چون میزش همیشه آماده است... .کلارا پیش خدمتی بیست و هفت ساله، دلبسته یکی از مشتریهای پیر رستوران میشود که چیزی از زندگی او نمیداند و شکی ندارد که خودش نیز کنجکاو پیرمرد را برانگیخته است. ورای مهربانی و اخلاق خوب همیشگی کلارا، پیرمرد به زخمی پنهان پیمیبرد که مانع خوشبختی دختر است. اما ملاقات این دو با یکدیگر همه چیز را تغییر میدهد...دوشنبههایی که تو را میدیدم زیبا و متاثر کننده است با شخصیتهایی ماندگار در ذهن، که تنها ایرادش، کوتاه بودن آن است.
