دنيوي شدن به معناي گذار از دين به غير دين يا به عبارتي ممانعت از نفوذ و تاثير دين بر بخش‌هاي گوناگون حيات اجتماعي بر حسب حيطه بندي حدود و ثغور کار کردهاي ساختي آن است. از اين نگره، دنيوي شدن محصول منطقي واگذاري جهان به انسان توسط خداوند است.