روان‌درماني وجودي در ايران به طور معمول با مکتب وجودي-انسان‌گرايانه که برند غالب درمان وجودي در ايالات متحده است و آن هم با خوانش يالوم از اين مکتب شناخته مي‌شود. از سويِ ديگر امروزه برداشت غالب از روان‌درماني وجودي به کاربستي رهنمودي و عقلاني‌ساز، چيزي در زمره مشاوره فلسفي، تقليل يافته است. حال آن‌که مکتب آمريکايي تنها يکي از روايت‌هايِ برجسته از روان‌درماني وجودي، و يالوم نيز فقط يکي از روايت‌گرانِ مردم‌ پسند آن است. همچنين کاربست‌‌هاي روان‌درماني وجودي بر اساس مکاتب متفاوت، بسيار گسترده و متنوع‌اند و اغلب ماهيتي پديداري و تجربه‌اي‌‌ دارند. ميک کوپر در دومين ويراستِ کتابِ درمان‌هايِ وجودي، ما را با مکاتب گوناگون درمان وجودي (از جمله رويکردهايِ دازاين‌کاوانه، معنامدارانه، وجودي-انسان‌گرايانه، لِينگي، و وجودي-پديدارشناسانه)، نظريه‌هاي شکل‌گرفته در بطن هر کدام از آن‌ها، و نيز تحولات و وضعيت امروزين آن‌ها آشنا مي‌کند. افزون بر اين کوپر با نگاهي نقادانه، تشابهات و تمايزات‌ اين رويکردها را آشکار مي‌سازد و از رهگذر مطالعه‌اي موردي، گستره‌اي متنوع از کاربست‌هايشان را در برابر ديدگان خواننده مي‌نهد.