شيوه تفكر چگونگي مواجه شدن با موضوعات براي شناخت آن‌هاست، شيوه تفكر از چنان اهميتي برخوردار است كه مي‌توان گفت چيستي محتواي تفكر پيامد درست يا نادرست بودن شيوه آن است. در اين كتاب دو شيوه تفكر انتقادي و تفكر غير انتقادي با هم مقايسه شده است. اين مقايسه در سه حوزه انجام مي‌شود: اصول تفكر انتقادي در برابر اصول تفكر غيرانتقادي، ويژگي‌هاي انديشمند انتقادي در برابر ويژگي‌هاي انديشمند غير انتقادي، و مهارت‌هاي تفكبر انتقادي در برابر مغالطه‌هاي تفكر غيرانتقادي. اين مقايسه از آن رو ضروري دانسته شده است كه در فرهنگ ما شيوه تفكر غيرانتقادي به طور گسترده‌اي رايج بوده است؛ در حالي كه ما در آغاز راه دشوار آموزش و به كارگيري شيوه تفكر انتقادي قرار داريم. قلب تفكر انتقادي، پرسشگري و محور تفكر غيرانتقادي، ناپرسشگري است. اولي به دانايي مي‌انجامد و دومي به حماقت.