توماس مان و برادرش هاينريش مان در سرآغاز قرن بيستم به عرصه‌ي ادب آلمان درآمدند و با رمان‌هايي مانند “خانواده‌ي بودنبروک” و “فرشته‌ي آبي” هم از ابتدا جايگاهي برجسته در اين عرصه يافتند. تلاطم‌هاي سياسي‌اي که اندک زماني بعد جنگ جهاني اول، فروپاشي نظام قيصري، برپايي جمهوري نخست آلمان، آغاز گسترش تفکرات فاشيستي و سرانجام سقوط جمهوري و بروز جنگ جهاني دوم را از پي آورد، سرنوشت سهمگيني بود که اين دو هرگز با انفعال پذيراي آن نشدند، بلکه در دو نسل – همراه فرزندان صاحب قلم خود – کوشيدند با تعهد اخلاقي و اعتبار هنري انکار ناپذير و اسطوره وارشان، انديشه‌ي اومانيسم را در همه‌ي اين سال‌هاي سياه زنده نگه دارند، چون که خود را وارث و وامدار اين انديشه مي‌دانستند. شرح زندگي اين خانواده‌ي بزرگ اشرافي – هنري چشم اندازي همه سويه به روي تاريخ آلمان و اروپا در سراسر قرن بيستم باز مي‌کند.