داستان‌هاي اين مجموعه زمينه‌‌اي رئاليستي (واقع‌گرايانه) دارند اما مي‌شود در چهار گروه دسته بندي شان کرد: گروه نخست، اگرچه عکس برداري از واقعيت موجود به نظر مي‌آيند و آن را با همه تلخي‌ها و شيريني‌ها و خوبي‌ها و بدي‌هايش بازتاب مي‌دهند اما نويسنده، با تصويري هنرمندانه که پديد مي‌آورد، هدفش را پي مي‌گيرد و سخنش را با خواننده در ميان مي‌گذارد. در گروه دوم نيز همان کار را مي‌کند اما رگه‌هايي از طنز را در واقعيت مي‌تند و در گروه سوم، واقع‌گرايي را با رؤيا مي‌آميزد و در گروه چهارم، نمادگرايي را دست‌مايه قرار مي‌دهد و من براي آشنايي بيش‌تر خواننده فرهيخته با نمادهايي که نويسنده به کارشان مي‌گيرد، دو قصه را برگزيده‌‌ام و در مقاله پاياني کتاب به آن‌ها پرداخته‌ام.