آدام اسميت با مطرح كردن نفع شخصي، زمينه‌ساز ديدگاهي شد كه بر اساس آن، دست نامرئي با تخصيص بهينه منابع، اقتصاد بازار را به‌گونه‌اي هدايت مي‌كند كه به نفع همه اعضاي جامعه باشد. اين ديدگاه لزوما نادرست نيست ولي تنها نيمي از داستان است. همان‌گونه كه انسان‌ها صاحب دو دست هستند، مي‌توان دو دست نامرئي را نيز هدايت‌گر نتايج اقتصادي دانست. دست مورد اشاره آدام اسميت، بازار را به سوي مجموعه‌اي سودمند از نتايج بهينه پرتو هدايت مي‌كند و دست ديگر، با اعمال قدرت، نتيجه پرتو خاصي را از ميان مجموعه‌هاي ممكن برمي‌گزيند. دست نخست، ترويج‌دهنده كارايي و سودمندي و دست دوم، منتفع‌كننده افراد خاص. مادامي كه علم اقتصاد نقش قدرت در تعيين پيامدهاي اقتصادي را ناديده بگيرد،فقر و محروميت تداوم پيدا خواهد كرد، در حالي‌كه تعداد كمي از افراد به پاداش‌هاي بزرگي خواهند رسيد.