اسم من «گودون» است. من يك برادر كوچك دارم: گاستون. يك روز روپوش نقاشي‌ام را پوشيدم، دستكش‌هاي آشپزخانه را دستم كردم، گوشي ضبط صوت اتاق پذيرايي را توي گوشم گذاشتم و يك كلاه دكتري هم درست كردم و روي سرم گذاشتم. گاستون با تعجب از من پرسيد: «تو مريضي؟» او هيچي نمي‌فهمد. نمي‌فهمد كه دكتر گودون روبروي او ايستاده!