توسعه و تضاد از مهم‌ترين کتاب‌هاي رفيع پور است. به حق کم‌تر جامعه‌شناسي در ايران حضور دارد که به اندازه وي، به طور عملي و پيمايشي روي جامعه ايران کار کرده باشد و آن را بشناسد. در کتاب توسعه و تضاد که ثمره چندين سال پژوهش اجتماعي است، و البته مورد انتقاد شديد برخي جامعه‌شناسان نيز مي‌باشد، وي ضمن تبيين و تحليل علت انقلاب اسلامي، با تئوري‌هاي مختلف، وقايع ابتداي انقلاب و جنگ را تحليل مي‌کند. از جنگ به علت ايجاد انسجام، تجليل مي‌کند و وقايع دوران سازندگي را مورد نقد شديد قرار مي‌دهد که باعث اوج مصرف‌گرايي و نابرابري شده است.