همه ما دوران مدرسه را مثل هم گذرانده‌ايم و تعريفمان از يادگيري برگرفته از همان روش قديمي و سنتي آموزشي، آن‌هم در فضايي غيرواقعي است. عمدتاً فرزندانمان را به عملکرد بيشتر وجدي‌تر در قالب برنامه‌هاي آموزشي مکمل و فعاليت‌هاي فوق‌برنامه آموزشي مدرسه، ترغيب يا حتي وادار مي‌کنيم. بيشتر اوقات اگر به مهارت خاصي علاقه‌مند باشند به آن‌ها اجازه نمي‌دهيم که پرداختن و يادگيري آن مهارت را با اولويت بيشتري از مطالب درسي دنبال کنند. تقريباً همه ما با اين عبارت امري آشناييم. “اول درس!” اما شايد محصول همين دو کلمه، خيل عظيم فارغ‌التحصيلان فاقد مهارتي است که تبديل به پديده‌اي تاسف‌بار بنام “بيکاران تحصيل‌کرده ” شده است. افرادي که تأکيد به اولويت اغراق‌شده درس نسبت به مهارت مانع از اين شده است که به توانايي‌ها و استعدادهاي خود پي ببرند و مهارت‌هاي کاربردي را بياموزند و خود را صرفاً محدود به برنامه و فضاي رسمي و سنتي مدرسه نکنند. نويسنده کتاب با جمع‌آوري تجربيات افراد موفق که فراتر از مدرسه و دانشگاه قدم برداشته‌اند، به‌تفصيل به واژه بيش يادگيري پرداخته است. به تعريف وي بيش يادگيري عبارت است از تلاش براي آموختن کاربرديِ مهارت يادانشي خاص درزماني کوتاه با استفاده از استراتژي‌هاي خاص. اين کتاب به شما کمک مي‌کند تا در وهله اول به توانايي‌هايتان ايمان بياوريد و به سمت آنچه تاکنون برايتان غيرممکن مي‌نمود، قدم برداريد. هر زمان که اراده کنيد مي‌توانيد براي يادگيري مهارتي خاص و کاربردي اقدام کنيد اما قبل از آغاز اين کار، کتاب را مطالعه کنيد تا حساب‌شده و طبق اصولي معين، قدم برداريد.