وگلشتاينِ مترجم داستاني از بورخس را ترجمه کرده بود، اما اين ترجمه به مذاق بورخس خوش نيامد و سبب شد ميان‌شان نامه‌نگاري‌هاي جدل‌آميزي دربگيرد. در خلال اين نامه‌نگاري‌ها، وگلشتاين تازه دريافت که بورخس کيست و مقام‌اش کجاست، اما کار از کار گذشته بود و او به هر دري مي‌زد، بورخس خود را نشان نمي‌داد و پاسخ نامه‌ها را نمي‌فرستاد. بيست و پنج سال بعد، موقعيتي پيش آمد تا وگلشتاين و بورخس ديدار کنند و به بهانه‌ي گشودن رمزهاي يک پرونده‌ي قتل، از ادگار آلن پو و اچ. پي. لاوکرفت و تاريخ و اسطوره و چيزهاي ديگر سخن بگويند. «بورخس و اورانگوتان‌هاي ابدي» کلاف درهم‌پيچيده‌اي از حقيقت و دروغ، و اداي ديني به ادبيات جنايي است.