براي عشق به ميهن جستاري است بلند در ستايش وطن‌پرستي جمهوري‌خواهانه. نويسنده کتاب، مائوريتسيو ويرولي، که خود از اساتيد بنام علم سياست در دانشگاه‌هاي آمريکاست، با تمرکز بر زبانِ اين نوع وطن‌پرستي و بررسي تطور تاريخي آن در کشورها و نزد انديشمندان مختلف، ملي‌گرايي و وطن‌پرستي را، به‌عنوان دو قدرتمندترين نيرويي که به تاريخ جهاني شکل بخشيده‌اند، از هم متمايز مي‌سازد. دفاع نويسنده از وطن‌پرستي جمهوري‌خواهانه دفاع از يک زبان و سنت خاص است، زبان و سنتي که از گذشته تا امروز خودش را بيش از همه به آرمان آزادي و خير مشترکِ مردمان و نهادهاي سياسي و فضايل اخلاقي پشتيبانِ آن، که همگي در قالب «جمهوري» تجسم يافته، متعهد مي‌داند؛ اين در حالي است که زبان ملي‌گرايي در اصل خيلي ديرتر در اروپا براي دفاع از خلوص معنوي و همگوني فرهنگي، زباني و قوميِ ملل ساخته شد، همگوني و خلوصي که تحقق آن به نظام سياسي جمهوري بسته نبوده، چه بسا از طرقي غير از جمهوري دستياب‌تر هم باشد. در اين کتاب، عشق به ميهن، يا حبّ وطن، مرادف است با عشق به آزادي و کرامت انساني در برابر آن روحيه ملي‌گرايانه‌اي که دوستدار افتخار، عظمت، برتري‌طلبي و کشورگشايي است و مستعد استقرار و تحکيم خودکامگي در جلوه‌هاي مختلف آن. در جهاني که بين گرايش‌هاي قطبيِ جهان‌شهرگرايي و بومي‌گرايي دوشقه شده، دفاع سياسي-اخلاقي از وطن‌پرستيِ جمهوري‌خواهانه دفاعي خاص از ارزش‌هايي عام و جهان‌شمول بوده و، بدين عنوان، شايسته اعتنا و احترام است.