آثار علي‌رضا مشايخي را مي‌توان مهم‌ترين طرح بنياني و مدون از ((موسيقي نو)) دانست. صورت‌بندي‌هاي او را چگونگي طرح ((موسيقي نو)) در ايران و تبيين‌هاي حاصل از آن، بر بنياني ايستاده‌اند كه در دوره معاصر تاريخ موسيقي، بي‌سابقه بوده است: طرح انضمامي نسبت موسيقي و تفكر. اين نسبت، در اصطلاح ((موسيقي تفكر)) خود را آشكار كرده است. به بنيان ديگر، طرح ((موسيقي نو)) در تبيين ((موسيقي تفكر)) نهفته است و پس از شرح اين نسبت، راه براي طرح ((موسيقي نو)) در ايران گشوده و هموار ميِ‌شود.