اكثريت علاقه‌مندان به سينما، اينگمار برگمان و اليا كازان را به عنوان دو كارگردان مهم، نوآور و تاثير گذار سينماي قرن بيستم مي‌شناسند. ولي كمتر كسي است كه بداند هر يك از آنان نزديك به چهار دهه از عمر خود را به كارگرداني نمايش‌نامه‌هاي گوناگون و نوآوري در تئاتر گذرانده‌اند. اين كتاب به بررسي بخشي از نظرات آنان، و نگرشي كه اين دو كارگردان برجسته به شيوه‌هاي بازيگري و كارگرداني دارند، مي‌پردازد. و از ديدگاه آنان به سوال‌هاي متفاوت و بحث‌انگيزي درباره بازيگري و كارگرداني پاسخ مي‌دهد. سوال‌هايي مانند اين كه آيا تطابق بيروني بازيگر با نقش مهم است يا نه؟ چگونه مي‌توان مراسم آئيني را با تئاتر امروز در هم آميخت؟ كارگردان چگونه مي‌تواند تصميم‌هايي را كه در مورد چگونگي ارائه نقش گرفته است با بديهه‌پردازي به هنگام عمل درهم آميزد؟