اکثریت علاقهمندان به سینما، اینگمار برگمان و الیا کازان را به عنوان دو کارگردان مهم، نوآور و تاثیر گذار سینمای قرن بیستم میشناسند. ولی کمتر کسی است که بداند هر یک از آنان نزدیک به چهار دهه از عمر خود را به کارگردانی نمایشنامههای گوناگون و نوآوری در تئاتر گذراندهاند. این کتاب به بررسی بخشی از نظرات آنان، و نگرشی که این دو کارگردان برجسته به شیوههای بازیگری و کارگردانی دارند، میپردازد. و از دیدگاه آنان به سوالهای متفاوت و بحثانگیزی درباره بازیگری و کارگردانی پاسخ میدهد. سوالهایی مانند این که آیا تطابق بیرونی بازیگر با نقش مهم است یا نه؟ چگونه میتوان مراسم آئینی را با تئاتر امروز در هم آمیخت؟ کارگردان چگونه میتواند تصمیمهایی را که در مورد چگونگی ارائه نقش گرفته است با بدیههپردازی به هنگام عمل درهم آمیزد؟
