ایران اصیل و قدیم است یا جدید و اعتباری؟ در جهان جایی مهم است یا اهمیت چندانی ندارد؟ ایرانی چه؛ شایسته تفاخر است یا مجموعهای از صفات مذموم؟ چرا تلاش یک سدهای برای رفع نواقص ایران و کاستیهای ایرانیان بینیتجه مانده؟ پنداری حیات جوامع بیش از اراده و آموختههای یکایک آحاد آن، تحتتدبیر امری بزگتتر، ناخودآگاهتر و بسیطتر است که فرهنگ مینامیم. فرهنگ آن زیر نقشی است که هرگونه دریافت ما از جهان و تصرف را هدایت میکند.
