اودو همه‌چيز داشت؛ چيزهايي كه آرزوي هر شيري است. فقط گاهي احساس تنهايي مي‌كرد... يك روز به سرش افتاد كه اگر كارمند داشت، اين‌قدر تنها نبود و مثل پدرش يك رئيس واقعي مي‌شد... هرچه بيشتر باهم باشيم، كمتر تنها هستيم!