دسته گلها دسته دسته ميروند از يادها گريه کن اي آسمان در مرگ طوفان زاده ها سخت گمناميد، اما اي شقايق سيرتان کيسه مي دوزند با نام شما، شيادها؟ با شما هستم که فردا کاسه سرهايتان حشت مي گردد براي عافيت آبادها غير تکرار غريبي، هان! چه معنا مي کنيد غربت خورشيد را در آخرين خرداد ها؟ با تمام خوشي ناليدم چو ابري بي قرار گفتم اي باران که مي کوبي به طبل بادها هانا بکوب اما به آن عاشق ترين عاشق بگو : زنده اي اي زنده تر از زندگي دريادها